1 week Japan...

Zo mensen, daar ben ik weer even…zijn nu bijna een week in Japan…morgen om precies te zijn :) en ik vermaak me eigenlijk prima…het weer is ok, beetje regenachtig zo nu en dan maar de zon wil ook nog wel eens doorkomen, wat resulteert in mega bruine knietjes en nekkies en witte boven en onderbenen (want die zien nooit zon) jullie snappen dat ik daar natuurlijk helemaaaaal niet blij van werd dus de zonnebrand met factor 30 is tevoorschijn gekomen en de lijnen zijn al wat minder :) gelukkig…maar goed, weer is ok, eten is goed, hotel is wel ok, zien onze kamers en de i.net hokken, er kunnen 2 mensen in de lobby i.netten en dan heb je 1 hok met een tussenwand en in ieder hok kunnen 3 of 4 laptops, maar goed…das eigenlijk het enige wat we zien…af en toe lopen we ff de uhmmm mall achtig iets, in en verder doen we niet zoveel…jah we trainen wat, vanaf maandag zijn we begonnen met trainen, van 10u tot 13u, op de maandag, woensdag en vrijdag MOGEN we fitnessen (dat doe ik dus niet :) hahaha sssst…niet doorvertellen :) maar ik doe op die dagen wel mijn dynaband (is een elastiek) oefeningen voor mijn arm hoor…:) is nu wel ff genoeg) en op de dinsdag en donderdag hebben we conditie training na de gewone training, dit houdt voor de pitchers en catchers in dat wij 15 min. sprinten in het outfield, van de ene naar de andere kant, (gelukkig mogen we wel gewoon terug wandelen en dan moet je weer sprinten etc) daarna voegen wij ons bij de rest van de groep die meestal wat spelvormen doen, wat korte sprintjes etc. Na de trainingen douchen we snel, dan hebben we lunch en direct na de lunch kijken we video van een team die we tegen gaan komen tijdens de spelen en hierna zijn we vrij, en voor diegene die willen fitnessen, die moeten dan nog ff…nou…mij niet gezien…ben gewoon een beetje moe :)

Ik slaap sinds 2 dagen wel weer goed…werd steeds om 3 of 4u wakker maar sinds gister slaap ik lekker door, de 29e sliep ik voor het eerst door maar toen ging mijn wekker om 7u omdat mijn zussie jarig was en ik natuurlijk de 1e wilde zijn om haar te feliciteren en met de 7uren tijdsverschil, moest ik mijn wekker maar zetten…daarna sliep ik gelukkig gewoon weer verder, wat ik alle dagen daarvoor nog niet had gedaan :) lekker zeg…slapen!!

Oh en gister ochtend stond Loes onder de douche en dacht ik haar nog te horen onder de douche maar voelde ineens mijn bed een soort van trillen (had toch verteld over die aardbeving) nahhhh…lag stijf in mijn bed, zal het me vast ingebeeld hebben want dat zit toch echt wel in mijn achterhoofd, ik vind het maar niets namelijk :| en toen ik ontstijfd was…hahahaha…dit is vast geen bestaand woord :) toen keek ik op of misschien Loes tegen mijn bed aan was gelopen (wat eigenlijk onmogelijk is want mijn koffer staat ervoor) maar dat was dus niet zo want die stond nog steeds in de badkamer dus ik denk maar dat ik me iets ingebeeld heb!!

Vandaag moesten we weer trainen en na de training hadden we een signeer sessie op het veld, er kwamen wat kinderen langs, wat schattig man…daarna nog ff met een grote groep op de foto geweest, die kindjes zijn zo lief en blij heh, alleen maar lachen, (vooral uitlachen, daar ga ik dan maar vanuit wanneer ze kei hard beginnen te lachen als we ‘graag gedaan’ in het Japans zeggen) heel dankbaar etc. :) zo leuk…maar goed…soms vergeet ik gewoon echt dat wij het OLYMPISCHE team zijn en dat dat gewoon een hele happening is…het besef is er gewoon nog steeds niet…ik denk dat het pas komt wanneer we in dat dorp aankomen. Loes zei net al…wil hier eigenlijk helemaal niet meer zijn, ik wil naar China… :) nou…wie had dat nou ooit kunnen denken dat we hier in Japan op bed zouden liggen en zouden zeggen…ik wil naar China…nou…dat had ik, iets meer dan een jaar geleden, nooooooit gedacht!!!! :) vind het niet erg hoor :) hihihie!!!

Hebben hier verder eigenlijk niet heel veel gedaan, als we al iets doen, dan is het naar de Starbucks gaan (want ook in Japan hebben ze GEWOON :| een Starbucks, alleen NL wil nog niet zo vlotten met die Starbucks, maar die komen er aan geloof ik) voor een Caramel Macchiato…of weet ik veel hoe je dat schrijft…oh…en we hebben ook 2 dagen naar een pinautomaat gezocht die ons pasje accepteerde, zij die niet genoemd wil worden, loes en ik zitten alle 3 bij de Rabobank, nou..de bank hier…die moet ons pasje niet…wij zoeken, zoeken en nog eens zoeken, toen we bijna bij ons hotel waren en er eindelijk 1 vonden die het wel deed, man man, wij heel Sendai door :) is natuurlijk ietwat overdreven. Ik heb nu 4000 Yen geloof ik en ik heb werkelijk waar geen idee hoeveel Euro dat is :) boeiend, wat niet van plan om hier veel uit te geven.

Toen we gisteren trouwens terug kwamen van de training, wees Peetje me erop dat er een NL en Japanse vlag hangt aan ons hotel, (zie foto) vink echt super koel, bij de grote ingang zal altijd wel een Japanse vlag hangen maar nu hangt er dus gewoon een NLe vlag naast, is toch koel…vind ik wel :) en op het veld hangt ook een NL vlag (alleen de NL vlag) en ze hebben bij de backstop (het hek achter de catcher) een oranje doek (achtig iets) met HUP HOLLAND (in rood, wit en blauw) op gehangen…is toch koel…vind ik wel :) Wel jammer dat we verder niet zoveel kunnen zien, niet echt cultuur kunnen proeven etc. want ik geloof dat Japan wel mooie dingen heeft…maar jah…heh…zoals menigeen zal zeggen “het is geen vakantie, dit zijn geen snoepreisjes” ;) nou…jah…dat is ook eigenlijk wel zo :|

Nou, lig dus nu ff op de kamer dit verhaal te tikken, die moet ik dan ff opslaan, dan moet ik naar beneden naar zo’n i.net hok en dan kan ik mijn verhaaltje online zetten. Maar ga denk ik eerst met Loes naar de Starbucks…als het meisje wakker kan worden tenminste…moest haar tot 4u laten liggen, het is inmiddels 4.10u en ze draait zich nog lekker ff om :) ahh…maar vind het zo zielig om haar wakker te maken…maar ze moet natuurlijk ook nie te lang slapen want dan slaapt ze vannacht niet meer..dus kom op Soumeru…ff doorbijten…en gewoon wakker maken :)

Oh mensen…Jo kan officieel met stokkies eten…:) van de week ging ze het ff proberen hoor, ze had wat frambozen en 2 stokkies…hup…stukkie in zo’n framboos…hartstikke makkelijk natuurlijk…maar ‘nee Jootje, zo werkt dat niet’dus No haar haarfijn uitgelegd hoe het moet…en daar ging ze hoor…proberen en nog eens proberen…want “Practice makes Perfect” :) en toen ineens was het “Hoppaaaa…ik kan het” hahaha…was echt zo grappig om te zien, helemaal twinkeloogies (ik weet, dit is ECHT een verhaal van “daar had je bij moeten zijn” maar ik wilde hem toch echt ff met jullie delen) dus Loes wilde een foto maken en op het moment dat ze hem neemt, valt die framboos tussen die stokkies vandaan…hahaa…dat was echt kapot grappig, (vonden wij :)) nou…toen het wat beter ging, hebben we haar ook wat bosbessies gegeven (die hebben een gladde structuur en zijn iets kleiner) en ‘Hoppaaa’ 2 tussen d’r stokkies…hahahah…zo grappig…dus ik vind dat ze officieel met stokkies kan eten :) (zo…spannend verhaal weer heh :) hihihi)

Oh…gister had Rob de fysio, iets nieuws…(voor ons dan, had het wel eens op tv gezien maar nog nooit in het eggie) van die ‘cool jackets’ zijn hele ‘koele jasjes’ :) waar koel componenten en slangetjes etc aanzitten…lekker koel…maar niet koud…voelde wel lekker hoor…je koelde er lekker vanaf :) hahaha…dat komt goed uit heh…als het verkoelende jasjes zijn ghehehe…leuk spul…(zie foto)

Ok…deze bikkel gaat ff loes wakker maken!!!

Sayonara